Historia: Golden Lucky był źrebięciem bynajmniej nieplanowanym. Ruska po prostu któregoś dnia znalazła go u boku jej klaczy *Heilari. Nie wiedziała nawet, który z ogierów jest ojcem konika. Bardzo szybko został odłączony od matki, gdyż Heilari nie akceptowała swojego dziecka. Ruska postanowiła go sprzedać. Zadzwoniła do Mili i tam właśnie trafił kary achałek. Jakiś czas później jednak Mila postanowiła dokonać redukcji stada. Golden Lucky został wystawiony na sprzedaż. Agnes, poszukując utalentowanych i nietypowych koni, od razu się nim zainteresowała, gdyż szczerze uwielbiała konie tej rasy. Już kilka dni później konik przyjechał do stadniny.

​

Praca na ujeżdżalni: Wymaga jeszcze wiele pracy. Jest bardzo spokojnym, chętnym do współpracy koniem, lecz nie jest w stu procentach przygotowany do intensywnych treningów. Gdy do nas przyjechał, panicznie bał się pracy na hali. Za każdym razem, gdy tylko wprowadzaliśmy go na krytą ujeżdżalnię, ogier zaczynał się odsadzać i za nic nie chciał wejść do środka. Po długiej pracy jednak udało nam się przekonać go do przekroczenia progu. Jest koniem dla jednego, może dwóch jeźdźców. Ładnie schodzi na kontakt i pracuje w ustawieniu, ale nadal jeszcze brakuje mu tego rozluźnienia i delikatnego pyska. Pomimo tego szybko doprowadzimy go do porządnego ujeżdżeniowca. Wystarczy tylko trochę pracy pod jeźdźcem, który we krwi ma pingwina i najlepiej czuje się na czworoboku.

​

Praca w terenie: Jest bardzo spokojnym, grzecznym koniem, chętnym do współpracy. Pomimo tego, że zdarzy mu się odskoczyć czy czegoś przestraszyć, jest naprawdę przyjemny. Nie nadaje się może na długie, męczące tereny, ale spokojnie można z nim pojechać na przejażdżkę. Najlepiej, gdy idzie z innym koniem. Obojętnie, czy idzie pierwszy, czy ostatni, i tak idzie grzecznie i cały czas jest pod kontrolą jeźdźca. Bardzo dobrze radzi sobie na nieco trudniejszym terenie. Spokojnie wchodzi do wody, choć jeśli nie będzie musiał, nie zrobi tego z własnej woli, gdyż raczej nie jest mu na rękę ociekanie wodą.

​

Zachowanie w obejściu: To straszny misiek, uwielbia pieszczoty. Bardzo spokojny i cierpliwy przy czyszczeniu, nie sprawia najmniejszych nawet kłopotów. Doskonale radzą sobie z nim dzieci, w obsłudze jest wspaniały. Ładnie daje kopyta, nie odsadza się, spokojny podczas siodłania. Czasami tylko kłapnie trochę zębami przy dociąganiu popręgu, ale nigdy nie gryzie ani nie kopie. Nie przepada za wodą, więc nie jest zwolennikiem kąpieli, ale nie jest też przesadnie urażony, gdy do wody wejdzie. Bez problemu przechodzi wizyt weterynarza i kowala.

​

W stajni: Jest jednym z grzeczniejszych, choć nie najgrzeczniejszych koni. Nie ma z nim większych problemów czy to podczas oporządzania w boksie czy ścieleniu słomą pod jego obecność, jednak kłopot pojawia się, gdy koń zostanie w stajni sam. Zaczyna wtedy szaleć jak głupi, potrafi kopać w drzwi boksu tak długo, aż ustąpią lub roztrzaska deski. Wspina się, rży, jednak gdy zostawić mu chociaż jednego kucyka, od razu się uspokaja. Przy karmieniu czasami zaczepi zębami inne konie, ale nigdy jeszcze nawet nie spróbował zrobić czegokolwiek człowiekowi.

​

Na padoku: Zawsze musi się porządnie wybiegać i wyszaleć, dlatego cały pobyt na pastwisku rozpoczyna zwykle od rundki wkoło ogrodzenia, przy czym większość koni, idąc jego śladem, zaczyna wariować wkoło. Dopiero po spaleniu pierwszej ilości energii, zatrzymuje się i zaczyna jeść trawę. Zazwyczaj nie wdaje się w bójki z innymi końmi, gdyż wie, że nie zawsze musi wygrać. Nie jest wojownikiem-buntownikiem, ale czasami powygłupiać się lubi. Wychodzi z innymi ogierami lub wałachami, w zależności od tego, gdzie wypuszczany jest ogier The Elven Prince, gdyż te dwa wprost się nienawidzą. Raz tylko spotkały się przez ogrodzenie i aż polała się krew. Golden wyczuwa w Elfie rywala i dlatego nie mogą się nawet widzieć. Sprowadzanie Lucky'ego z padoku przebiega bardzo spokojnie, wałach co prawda nie podchodzi sam, ale nie podejmuje tez próby ucieczki.

​

Na zawodach: Uczestniczył kilka razy w zawodach jeszcze zanim do nas przyjechał. Wchodzenie do przyczepki przychodzi mu jednak z trudem. Koń ma lęk przed zamkniętą przestrzenią, więc wprowadzenie go do koniowozu wymaga sporych nakładów siłowych. Często musi być wprost holowany na dwóch lonżach. Podczas drogi jest już znacznie spokojniejszy. Wychodzi prosto i bez zawahania. Przygotowanie go do zawodów przebiega w miarę szybko, gdyż na czarnej sierści nawet zbytnio nie widać ewentualnych zabrudzeń, więc kilka machnięć szczotką i gotowe. Dobrze potrafi się znaleźć na rozprężalni pośród obcych koni.

​

Zdrowie: Golden ma całkiem niezłe zdrowie. Ma całkiem czyste nogi, nigdy nie kulał ani nawet nie znaczył. Oczy ma zdrowe, podobnie jak układ oddechowy. Nigdy nie kasłał, z chrap nie wypływał mu śluz. Raz tylko nam się zakolkował, najprawdopodobniej powodem było nałykanie się powietrza podczas zjadania jabłek, których zresztą dziewczynki pomagające w stajni rozdały jak zawsze za dużo, jednak koń szybko wyszedł z choroby i już następnego dnia bez problemu hasał po padoku.

​

Hodowla: Golden Lucky został dopuszczony do rozrodu, dwukrotnie nawet już krył. Pierwszym jego źrebakiem jest koń Shukrani [kl. Dork Cloud] stacjonujący aktualnie w Rubinovej, drugim zaś klaczka Arwena [kl. Ancient Blade] wyhodowana w naszej stadninie. W czerwcu 2016 roku został jednak wykastrowany.

​

Chody: Bardzo ładne, wygodne i miękkie, ogier ma olbrzymie możliwości w kłusach dodanych, ma ładną fazę zawieszenia. Idzie energicznie, ale nigdy nie ciągnie do przodu, nie powłóczy nogami, no chyba, że jest już strasznie zmęczony lub znudzony. Ma bardzo ładny, luźny galop, sprężysty kłus.