Historia: Battlefield urodził się w dużej, znanej stadninie, gdy dorósł został sprzedany na aukcji. Tak zaczęła się jego długa tułaczka po całym świecie. Trafiał od właściciela do właściciela, zwiedził wiele krajów i jeszcze więcej stadnin. W końcu trafił do Dragon Hill. Tylko na jakiś czas, potem miał iść na sprzedaż, ale właścicielka po prostu się w koniu zakochała, więc został już na dłużej. Jednak pewnego dnia Ruska zdecydowała się na sprzedanie znacznej większości swojego stada, a wśród koni wystawionych znalazł się także Batt. Agnes, która już wcześniej czuła coś do tego ogiera, postanowiła wystawić formularz. Tym sposobem trafił do Estrelli.

​

Praca na ujeżdżalni: Koń profesor, świetny dla jeźdźców, którzy opanowali już podstawy pracy z koniem i teraz chcą kształcić się dalej bardziej sportowo. To bardzo grzeczny i spokojny koń, jednak trzeba przyznać, że bywa jednak leniwy. Mimo to, gdy nawiąże się z nim dobrą więź z siodła, zmienia się nie do poznania. Wtedy włącza się do treningu, a ten moment znakomicie wydać, bo ogier zmienia swoją postawę oraz sposób poruszania i odpowiadania na sygnały. Wtedy wręcz ciężko oderwać od niego spojrzenie.

​

Praca w terenie: To spokojny profesor, więc jest naprawdę przyjemny. Praktycznie niepłochliwy, zawsze na wszystko gotowy. Uwielbia swobodne galopady, jest mu obojętne, który z zastępie idzie. Najważniejsze, aby w jego pobliżu nie było koni, z którymi mógłby się pokłócić. Bardzo dobrze spisuje się podczas dłuższych wyjazdów dla dzieci. Mogą spokojnie na nim jechać, bo on i tak będzie grzecznie szedł w ogonku innego konia. Do wody wchodzi bez problemu, nie bryka, nie lata. Jest naprawdę kochanym i bezpiecznym koniem.

​

Zachowanie w obejściu: To misiek. Ładnie stoi podczas czyszczenia, najczęściej zasypia. Zważywszy na to, że jest ogierem, to aż dziwne, że z takim spokojem podchodzi do życia. Dobrze daje kopyta, nie wyrywa nóg. Bardzo lubi czyszczenie zgrzebłem po grzbiecie. Podczas siodłania także dobrze się zachowuje, nie podgryza, ale zawsze nadyma się tak mocno, że popręg nagle robi się za krótki o kilkanaście centymetrów. Podczas kąpieli dobrze się zachowuje, ba, sprawia wrażenie uwielbiającego wodę. Wizyty kowala i weterynarza przebiegają jak najbardziej spokojnie.

​

W stajni: Jest spokojny i obojętne dla niego, gdzie stoi. Nawet jeśli zostanie w stajni sam, nie lamentuje, nie wspina się, po prostu wraca do skubania siana. Nie otwiera sobie boksu, nie wychodzi. Może być oporządzany w boksie, ściółka może być wymieniana pod jego obecność. W porze karmienia także jest bardzo spokojny.

​

Na padoku: Najczęściej na padok wychodzi z pozostałymi ogierami. Jest bardzo przyjacielsko nastawiony do świata, więc nie ma bójek, walk, zgrzytów i pisków. Konie często gonią się po padoku, razem jedzą siano. To bardzo czysty koń i rzadko można zobaczyć, aby się tarzał. Czasami się to jednak zdarza. Sam z siebie nie gryzie ani nie kopie, jednak gdy inny koń zacznie, wcale nie pozostaje dłużny. Podczas sprowadzania jest grzeczny.

​

Na zawodach: Startował już wielokrotnie zanim trafił do Estrelli i jest koniem zdecydowanie obytym z zawodami, ale do przyczepki wchodzi jednak niechętnie. Nie żeby się bał, po prostu jej nie lubi. Wejdzie, ale potem dość szybko chce wyjść z powrotem. Przygotowania przebiegają jak należy, ogier jest grzeczny i nie sprawia kłopotów. Na rozprężalni skupiony na człowieku.

​

Zdrowie: Nie wiemy, czy jakiekolwiek choroby spotykały ogiera zanim trafił do nas, wiemy jednak na pewno, że nie pozostawiły najmniejszego nawet uszczerbku na jego zdrowiu. Ma czyste drogi oddechowe i układ pokarmowy, odporność wzorowa, nogi czyste. Nie był kontuzjowany. Jest czysty genetycznie, więc został dopuszczony do hodowli.

​

Hodowla: Battlefield dwukrotnie już został sprawdzony jako ojciec. Po pokryciu klaczy Tornada na świat przyszedł piękny, utalentowany skokowo ogier Hulkbuster, gdy natomiast pokrył klacz Arizona DH narodziła się śliczna kasztanowata Love Song, która startuje w zawodach skokowych i crossowych. Polecamy go jako ojca, szczególnie na krycie naturalne, gdyż bardzo ostrożnie podchodzi do klaczy.

​

Chody: Porusza się bardzo ładnym i energicznym chodem. Szczególnie ładnie wygląda w kłusie podczas dodania oraz w galopie. Wszystkie chody ma bardzo obszerne i miękkie. Jak więc się to dzieje, że przy tak efektownych i efektywnych chodach jest koniem do pchania? Tu problem leży raczej w lenistwie. Nosi bardzo wygodnie, jak na tak wysokiego konia.