Historia: Koń został zamówiony w Liliowej Zatoce, przez Phila, kiedy ten zdecydował się jeszcze bardziej poświęcić skokom. Urodził się wiosną 2007 i po roku przyjechał do FH, gdzie zaczął się rozwijać. Jako dziewięciolatek zaczął poważne starty w klasach CC-GP i jak na razie idzie mu bardzo dobrze. Podczas nieobecności Elvii został wydzierżawiony do Estrelli. Kadra postanowiła ostatecznie go wykupić, a gdy Elvia się zgodziła, Butcher zamieszkał u nas już na stałe.

​

Praca na ujeżdżalni: Niesamowicie skrętny, dobrze reagujący na pomoce koń. W jeździe jest bardzo energiczny, raczej do trzymania. Od samego początku trzeba od niego wymagać zebrania i podstawienia, gdyż z początku łatwo się rozprasza. Mimo tego, że karierę robi w skokach, podczas zajeżdżania na względzie mieliśmy ujeżdżenie toteż koń jest miękki, przepuszczalny i łatwy w prowadzeniu. Nie ma problemu z mocniejszym kontaktem, chociaż najlepiej się z nim pracuje na jedynie delikatnie napiętej wodzy i przy niemal niezauważalnej pracy łydek. Przyjemny do jazdy w tereny, ponieważ rzadko kiedy się płoszy. Idealny na prowadzącego zastęp. Jednak jak każdy koń ma gorsze dni, kiedy praca z nim jest trudniejsza, nie może się skupić i idzie mu słabo. Zawsze jednak wraca do poprzedniej formy. Nie jest to koń płochliwy. Raczej co by się nie działo on będzie stał i patrzył z ciekawością. Zawsze nastawia ciekawsko uszy i patrzy, spłoszył się jedynie kilka razy w swoim życiu, musi być to naprawdę ekstremalna sytuacja, zagrażająca mu w dość dużym stopniu.

​

Praca w terenie: Nie jest wymarzony do lasu i na pola, gdyż czasem ponosi go fantazja ułańska i może coś wymyślić, jak na przykład baranki czy też ściganie się z kolegami. Jeśli prowadzi się go zdecydowanie, wtedy niewątpliwie można dać sobie z nim radę i zaliczyć nawet przyjazny teren, ale najpierw należy przypomnieć mu, kto rządzi w duecie. Nie przepada za galopami w grupie i lepiej sprawdza się, jeśli jedzie sam lub z jednym, ewentualnie dwoma towarzyszami. Nie przepada za wodą, dlatego przeważnie przeskakuje nad wszystkimi kałużami, a do jeziora zwyczajnie nie chce wejść. Średnio może chodzić z klaczami, bo bardzo się na nie pali, a to bywa uciążliwe.

​

Zachowanie w obejściu: Jest jedną wielką niewiadomą. Bardzo ciężko go rozgryźć, jest nieprzewidywalny. Chociaż nigdy nie robi krzywdy człowiekowi naumyślnie, zdarza mu się w amoku kogoś zdeptać czy też przyprzeć do ściany. Podczas zabiegów pielęgnacyjnych stoi grzecznie, nie wyrywa nóg, pozwala się wykąpać, zajrzeć w zęby, nic mu nie jest straszne. Siodłanie również nie sprawia kłopotu.

​

W stajni: Jest bardzo przyjazny w stosunku do człowieka, lubi głaskanie, jednak nie jest namolny. Kiedy już komuś zaufa, polubi go, radośnie podbiega do niego na pastwisku lub wita go rżeniem, kiedy jest w stajni. W boksie jest zazwyczaj dosyć grzeczny, chociaż kiedy po odrobaczeniu nie może wyjść na pastwisko, czy zimą, kiedy jednak krócej jest na dworze zaczyna sie niecierpliwić i wynajduje różne, często destrukcyjne zajęcia.

​

Na padoku: Na pastwisku często biega, zaczyna zabawy. Ma w sobie mnóstwo energii. Zazwyczaj wraca cały w piachu/błocie, bo lubi się tarzać i wygrzewać na leżąco w słońcu. Bez problemu daje się złapać i zaprowadzić do boksu. Na padok może wychodzić z mało dominującymi końmi. Wtedy spokojnie się z nimi bawi, jeśli jednak któryś spróbuje mu się narzucać, kładzie uszy i straszy. Najlepiej dogaduje się z wałachami, które nie chcą już zająć wysokiej pozycji w stadzie i oczywiście nie są dla niego tak atrakcyjne, jak klacze.

​

Na zawodach: Na zawodach jest podekscytowany tłumem i innymi końmi, ale nie sprawia większych problemów. Podczas rozgrzewki się rozprasza i wtedy w zasadzie wszystko prócz jeźdźca jest ciekawe i musi to dokładnie obejrzeć, przez co jest trochę upierdliwy i ciężko go zmusić do pracy. Jeśli się to uda, wtedy można na spokojnie przygotować się do startu. W jego przypadku najważniejszy jest czas, dlatego warto wyjechać na rozprężalnię szybciej i dać mu chwilę na rozluźnienie się, zamiast rozprężać go w ostatniej chwili.

​

Zdrowie: Nie chorował i nie mieliśmy z nim problemów, po wywiadzie z Elvią dowiedzieliśmy się, że u nich także nie miał problemów zdrowotnych. Jest silnym ogierem o wzorowym zdrowiu i świetnej kondycji.

​

Hodowla: Rodowód ma iście skokowy. Jego matka Ciccione ma na swoim koncie wiele osiągnięć w wkkw, jednak oboje z jej rodziców byli dobrymi, znanymi skoczkami. Ojciec - Castillo - to wręcz skacząca legenda. Z takim rodowodem jest skazany na sukces skokowy. Planujemy wdrożyć go do hodowli.

​

Chody: Ma bardzo wygodne chody, w szczególności galop. Stęp nieco twardy jeśli się go nie rozluźni będzie szedł spięty z głową w górze oglądał wszystko naokoło. Jeśli jednak od samego początku się od niego wymaga to obniża się, wydłuża krok i wtedy staje się naprawdę wygodny. Kłus ma tylko lekko wybijający, ze względu na dosyć długo wykrok. Galop mięciutki, jak marzenie, aż by się chciało tylko galopować, długi wykrok i delikatna praca nógs sprawiają że wygląda nieziemsko w tym chodzie.