Historia: Adalte urodziła się w Liliowej Zatoce, gdzie następnie została wystawiona na sprzedaż. Zainteresowała się nią Hannah. Postanowiła ją zakupić. Po jakimś czasie klacz trafiła na Malinowe Wzgórze, gdzie czynnie trenowała i zdobywała liczne osiągnięcia w sporcie pod czujnym okiem Hannah. W końcu jednak, gdy Malinowe Wzgórze zostało na jakiś czas zamknięte, Agnes postanowiła zająć się klaczą. Kupiła ją i już po jakimś czasie klacz zaczęła udział w zawodach w barwach Estrelli.

 

Praca na ujeżdżalni: Adalte jest wymarzonym koniem dla jeźdźca o niewielkiej pewności siebie, za to dużej delikatności. Lekka w prowadzeniu, bardzo wrażliwa i ostrożna. Nie nadaje się dla jeźdźca, który będzie na siłę czegoś od niej wymagał. Zacznie się wtedy stawiać i nic więcej się nie zrobi. Jest giętka, bardzo elastyczna, wrażliwa na pomoce, a zwłaszcza łydkę. Wymaga czasami nieco mocniejszej ręki, ale wszystko w granicach rozsądku. Jest raczej odważna, aczkolwiek czasami, gdy coś nagle się stanie, może się spłoszyć. Bardzo ładnie pracuje w zebraniu. Uwielbia też, gdy jej pracę skokową urozmaici się ćwiczeniami bardziej ujeżdżeniowymi, jak na przykład chody boczne. Najlepiej, jeśli podczas jazdy na niej nie używa się za bardzo bata. Warto go trzymać w razie, gdyby coś się działo, jednak próby karania jej bacikiem przynoszą dokładnie odwrotny skutek. Klacz zaczyna kłaść uszy po sobie i straszyć zadnimi nogami. Dużo lepiej odpowie na mocniejszą łydkę. Warto jednak trzymać bacik, aby czuła jego obecność, ale używanie go nie przynosi oczekiwanych efektów.

 

Praca w terenie: Tu jest nieco inaczej. Jest do przodu i dużo lepiej pracuje, gdy może chodzić w terenie całkiem sama, aczkolwiek w grupie także się odnajduje. Najważniejsze, żeby nie zamykała zastępu, bo wtedy może próbować wyprzedzać i brykać. W środku i na prowadzeniu sprawdza się jednak bardzo dobrze. W galopie czasem da się ponieść wyobraźni i nieco bryka, ale nigdy nie ponosi, a zatrzymanie jej polega na wróceniu w siodło i delikatnym wstrzymaniu wodzy. Bardzo niechętnie wchodzi do jezior i przeskakuje nad wszystkimi kałużami, jakie spotka na swojej drodze. Nie ma szans, by przeszła przez wodę. 

 

Zachowanie w obejściu: Adalte najchętniej przesypia całe czyszczenie. Stoi ze zwieszoną głową, zwieszoną wargą, w porywach poruszy uchem, jak coś usłyszy. Czyszczenie jej to spokój i bardzo łatwe zadanie, szybko można ją ogarnąć i bez problemu przygotować do jazdy. Dobrze daje kopyta, choć czasem, gdy z rana chce jej się wyczyścić zadnie nogi, wyciąga je do tyłu, jakby się przeciągała i odstawia z powrotem na ziemię. Bardzo spokojna podczas siodłania i zakładania ochraniaczy. Równie grzecznie przyjmuje wędzidło. Nie za bardzo lubi kąpiele, ale odpowiednie przekonanie jej w postaci marchewki poskutkuje zawsze.

 

W stajni: Jest bardzo grzeczna i spokojna. Bardzo rzadko rży, czeka na swoją kolei, gdy jest pora karmienia, zawsze odsuwa się od żłobu, aby można spokojnie nałożyć jej owies. Bardzo spokojna wobec koni, nawet, jeżeli postawi się obok niej jakiegoś nerwowego. Nie przeszkadza jej oporządzanie w boksie. Uwielbia pieszczoty, zatem zaczepia każdego przechodnia i domaga się marchewek. Jeśli zostaje sama w stajni, chwilę się rozgląda, czy przypadkiem któreś z kolegów czy koleżanek nie zostało z nią, a jeśli okaże się, że jest sama, jest nieco nerwowa, ale zajęcie się sianem jednak wygrywa z jej zdenerwowaniem.

 

Na padoku: Wszystko idzie bardzo dobrze, dopóki na padok się ją zaprowadza. Nieco gorzej jest, jeśli się ją sprowadza. Najpierw trzeba ją złapać i to już samo w sobie jest wyzwaniem. Marchewka, sporo czasu i cierpliwości. Jeśli umówiło się na trening na szesnastą, najbezpieczniej o czternastej stawić się u bram padoku. Wtedy ma się pewność, że się nie spóźni. Klacz perfidnie odchodzi od człowieka. Idzie się za nią, ona dalej kręci się po całym wybiegu. Podbiegnie się do niej, ona ucieka kłusikiem w przeciwnym kierunku. Zastawi się na nią pułapkę w postaci marchewek i wszystko jest dobrze tak długo, jak nie zobaczy kantara. Agnes opracowała już technikę, że gdy podejdzie po marchewkę, trzeba zarzucić jej na szyję uwiąz i mocno trzymać, żeby nie zwiała. Po chwili się uspokoi i da za wygraną.

 

Na zawodach: Adalte jest już doświadczonym koniem, który doskonale radzi sobie ze stresem związanym z całą otoczką panującą na zawodach. W koniowozie jest bardzo grzeczna, również podczas przygotowań nie można jej niczego zarzucić. Siodłanie przebiega bez najmniejszych problemów. Na rozprężalni trzeba przyłożyć sporo uwagi do porządnego rozgrzania w galopie. Same skoki nie są aż tak ważne, jak dobry galop. Bez tego brak jej energii na wysokie skoki. Jeśli jednak się o tym wie i wszystko dobrze się przeprowadzi, wystarczy zaledwie kilka skoków na takiej wysokości, jakiej ma być parkur, a ona już da sobie świetnie radę.

​

Zdrowie: Klacz odznacza się wzorowym zdrowiem. Jest bardzo wytrzymała, ma dobrą kondycję, nie gubi szybko masy ciała. Ma mocne kopyta i zdrowe nogi, elastyczne ścięgna. Nigdy nie kulała, nie miała też problemów z układem pokarmowym czy oddechowym. Nie kaszlała. Po przeprowadzeniu odpowiednich badań stwierdzono u niej brak wad genetycznych.

 

Hodowla: Nie mamy w planach rozmnażania Adalte, jednak jest dostępna w ofercie i jeśli znajdą się chętni, zostanie matką. Dotychczas miała tylko jednego potomka.

 

Chody: Ładne, eleganckie, ale też wyjątkowo niewygodne. Zwłaszcza kłus. Kłus wysiadywany na niej to istna kara boska. Zwłaszcza, gdy zacznie przyspieszać, wtedy to albo na klej do siodła, albo z siodła. W galopie jest już znacznie inaczej. Płynie, ma bardzo obszerną foulę.