Historia: Ares urodził się w naszej stadninie jako jeden z pierwszych źrebaków Ancient Blade. Od zawsze był rozbrykanym i wesołym źrebięciem, jednocześnie bardzo spokojnym i kochanym. Dopiero, gdy zaczął osiągać wiek dorosły, zaczęły się z nim problemy. Zrobił się dominujący i agresywny nie tylko wobec koni, ale także ludzi. Nieustępliwy podczas zajeżdżania. Mimo wszelkich trudności udało się doprowadzić go do stanu, w jakim można było zacząć z nim pracę, jednak jego poziom zajeżdżenia nigdy nie prowadził do zawodów.

 

Praca na ujeżdżalni: To bardzo trudy, ale jednocześnie wyjątkowo jezdny koń. Bardzo dobrze przygotowany do pracy, ale jednocześnie charakterny. Już podczas wsiadania zaczynają się schody. Ogier strasznie się kręci i ciężko jest się na niego dostać. W stępie od samego początku trzeba pilnować, aby szedł energicznie, a nie powłóczył nogami. W kłusie musi być prowadzony pewną ręką, w galopie cały czas w ustawieniu, w przeciwnym razie podejmuje próbę poniesienia. Po dłuższym czasie pracy, zmienia się jednak nie do poznania. Staje się uważny, wyjątkowo ładnie reaguje na sygnały jeźdźca. Wtedy można zrobić z nim naprawdę wiele.

 

Praca w terenie: Nie ma jeszcze najlepszej równowagi, więc zdecydowanie nie nadaje się na ekstremalne wyjazdy w teren. Najlepiej sprawdza się w niewielkiej grupie rekreacyjnej lub nieco większej, ale wtedy już sportowej. Chodzi o to, że jeździec musi już mieć naprawdę spore doświadczenie, gdyż ogier często próbuje wyprzedzać konie. Nie jest ważne, czy jedzie z przodu czy z tyłu, choć w pierwszej czwórce zachowuje się najlepiej. Nie ponosi, nie bryka, specjalnie nie próbuje zrzucać, choć upadki z niego specjalnie nikogo już nie dziwią, ze względu na to, że koń potrafi dla przykładu z galopu stanąć jak wryty na widok kałuży. Do wody nie wejdzie za nic.

 

Zachowanie w obejściu: Wymaga stanowczego prowadzenia, w przeciwnym razie trochę broi, ale generalnie to naprawdę fajny, przyjemny konik. Spokojny podczas czyszczenia, równie grzeczny przy siodłaniu i generalnie bardzo przyjazny w obsłudze. Nie wyrywa nóg, nie odsadza się, nie gryzie, nie kopie, ale opracował już sposób na bardzo szybkie i wprost niezauważalne odwiązanie się, dlatego w jego przypadku na nic węzeł bezpieczny, bo ogierek doskonale wie, jak go rozwiązać. Podczas kąpieli bardzo się denerwuje, nienawidzi tego, ale czasami da się jednak przekonać do spokojnego stania. Wizyty kowala i weterynarza nie są dola niego zbyt komfortowe, ale nie wyraża tego w nazbyt mocny sposób.

 

W stajni: Jest bardzo spokojny, a tego spokoju z pewnością nauczyła go Ancient Blade. Bez najmniejszego kłopotu dogaduje się z innymi końmi, nie próbuje rozbroić zamknięcia, nie wywołuje większych kłopotów. Gdy zostaje sam, owszem, zaczyna szaleć, usiłuje wydostać się z boksu i dołączyć do przyjaciół. Karmienie przebiega bardzo spokojnie i bez najmniejszych kłopotów, podobnie jak sprzątanie boksu pod jego obecność. Z oporządzaniem w boksie nie ma kłopotu, choć zdecydowanie bezpieczniej jest go wyprowadzić.

 

Na padoku: Po pracy naturalnej jest bardziej potulny wobec innych koni i nie wszczyna już aż takich jak wcześniej bójek. Prowadzenie go na padok jest bardzo spokojne, dopiero po wypuszczeniu, Ares zaczyna pokazywać znaczenie swego imienia. Szaleje jak dziki po całym padoku, bez przerwy prezentuje swoje achał-tekińskie wspięcia i bryknięcia. Dopiero gdy się zmęczy, zaczyna jeść trawę, czasami bawić się z innymi końmi, choć skory do zabaw nie jest. To raczej pod tym względem typ samotnika, preferuje ściganie się z samym sobą, niż zabawę z innymi końmi.

 

Na zawodach: Już jako źrebak był przyzwyczajany do jeżdżenia w przyczepce, więc tutaj nie było najmniejszego z nim kłopotu. Podczas drogi jest bardzo spokojny, może jeździć sam, choć zdecydowanie pewniej czuje się z innym koniem. Przygotowanie go do startu zajmuje trochę czasu, gdyż koń ma naturalną umiejętność brudzenia się podczas drogi i zawsze wychodzi z przyczepki z zakurzonym zadem czy żółtymi odbarwieniami, których na szczęście nie widać aż tak na jego ciemnej sierści. Na rozprężalni musi być bardzo dobrze rozgrzany, wtedy jest w stajnie podbijać hipodromy.

​

Zdrowie: Ogier nigdy poważniej nie chorował. Z wyjątkiem niewielkich kłopotów ze zdrowiem, w postaci bardziej alergii niż choroby, nigdy nic mu nie było. Całkiem czysty od chorób genetycznych i wenerycznych, ma czyste nogi, układ oddechowy i odpornościowy w doskonałej kondycji.

 

Hodowla: Ares został dopuszczony do programu hodowlanego, jednak dotychczas nie miał jeszcze okazji sprawdzenia się jako ojciec. Najpierw chcemy popracować nad jego osiągnięciami i dopiero później wdrażać go do czynnej hodowli.

 

Chody: Ma bardzo ładny, płynny ruch, doskonale prezentuje się podczas wystaw czy sportu. Nosi bardzo miękko i wygodnie, jest energiczny, ale jednocześnie nie sposób nazwać go koniem do przodu. W stępie ma bardzo szeroki wykrok, idzie bardzo luźno, ładnie, w kłusie nieco krótszy, ale z ogromnym potencjałem na chody wyciągnięte, w galopie szeroko, ładnie, płynnie.