Historia: W jednej z większych hodowli koni achał-tekińskich, zamówiłyśmy kiedyś źrebaka, a naszym marzeniem był ogierek. Klacz została pokryta jednym z najlepszych sportowych achał-tekińców i czekałyśmy. Czekałyśmy. W końcu dostałyśmy na maila informację, że wbrew planom urodziła się klaczka. Zdania były wtenczas podzielone. Jedni uważali, że płeć nie ma znaczenia i konia trzeba brać, inni twierdzili natomiast, że nie opłaca się sprowadzać klaczy. W końcu jednak wygrała pierwsza grupa, w której znalazła się także Agnes. Z wielkim uśmiechem na twarzy pojechała odebrać klacz.

​

Praca na ujeżdżalni: Thalia to typowy koń achał-tekiński. Bardzo szybko się uczy i jednocześnie bardzo szybko się nudzi. Jeśli jedno ćwiczenie jest wykonywane zbyt długo, klacz zaczyna się niecierpliwić i kombinować. Najczęściej macha wtedy głową lub próbuje urozmaicać trening o baranki i wesołe strzelenia z zada. Nie jest cierpliwa, zatem z góry wiedzieliśmy, że w dresaż nie pójdzie. Nie jest koniem dla niedoświadczonego jeźdźca. Jest bardzo energiczna, najchętniej cały czas tylko by galopowała i skakała, a gdy po treningu skokowym ma iść do stajni, czasami nawet zdarza jej się burzyć. Pod doświadczonym jeźdźcem, który potrafiłby ją opanować, staje się bardzo kontaktowa i tylko czeka, aż jeździec wskaże jej nowe zadanie. Jest bardzo ambitna i pojętna.

​

Praca w terenie: Thalia jest całkiem niepłochliwa, lecz czasem podejmuje próbę wyprzedzania innych koni, więc najlepiej sprawdza się, gdy idzie pierwsza lub druga. Nie ma problemu z tym, że klacz próbuje uciekać do stajni czy ponosić, jest bardzo energiczna i jednocześnie przewidywalna. Łatwo wyczuć, kiedy będzie próbowała wyprzedzać i wtedy już wiadomo, co należy zrobić, aby tego uniknąć, a wystarcza zazwyczaj tylko kilka mocniejszych półparad. Bez zawahania wchodzi do wody i widać, że doskonale czuje się na otwartej przestrzeni.

​

Zachowanie w obejściu: Tutaj jest nieco gorzej. Klacz nie przepada za czyszczeniem i strasznie się kręci przy wszelkich zabiegach pielęgnacyjnych. Próba wyczyszczenia jej zgrzebłem to najczęściej tylko szybkie przeczesanie całego konia, bo Thalia nienawidzi dotyku zgrzebła nieważne, czy gumowego, czy plastikowego, po prostu nie cierpi. Nieco lepiej jest już ze szczotką miękką, którą na szczęście klacz toleruje. Podczas czyszczenia kopyt ładnie podaje nogi, ale co z tego, skoro po kilku minutach już zaczyna je wyrywać. Podczas siodłania jest już znacznie lepiej i klacz ładnie przyjmuje siodło i wędzidło. Weterynarz, wróg naczelny. Thalia po prostu go nienawidzi i gdy ma być szczepiona czy ma mieć oglądane zęby, zazwyczaj jest cyrk na całą stajnię, bo  achałka nie pozwala nawet do siebie podejść. Przy kowalu spokojna.

​

W stajni: Thalia to niezłe ziółko. Nie raz już zdarzyło jej się wywołać jakąś awanturę wśród koni. Czasami nawet potrafi bez większego powodu rzucić się na sąsiadów z zębami i próbować ich gryźć. Co prawda za każdym razem kończy się to tylko masą rżenia i kwiczenia. Nie ma co nawet liczyć na to, żeby wyczyścić boks pod obecność Thalii. Koniecznie trzeba ja wyprowadzić, tak samo, jak do czyszczenia. Podczas karmienia jest bardzo nerwowa i najlepiej jest wejść z uwiązem w ręku, tak na w razie wypadku, bo Thalia czasami rzuca się na człowieka, niosącego jej jedzenie i ma to znaczyć mniej więcej tyle  co "co tak długo!". Lamentacji, gdy klacz zostaje sama, nie ma.

​

Na padoku: Thalia jest szefową swojego stada. Gdy któraś z klaczy próbuje ją zdominować, achałka od razu uderza w najostrzejsze środki, by temu zapobiec. Nawet nie próbujemy włączać do jej stada nowych koni, bo zwyczajnie klacz nie dała by im racji bytu. Najczęściej na padoku biega i bryka lub się tarza. Rzadko można zauważyć ją stojącą w cieniu czy iskającą się z końmi. Gdy je trawę inne klacze najczęściej są bardzo daleko od niej, bo Thalia nie lubi, gdy zaglądają jej w talerz.

​

Na zawodach: Thalia jest klaczą doświadczoną w braniu udziału w zawodach. Nie sprawia problemów podczas wchodzenia do przyczepki, jest bardzo grzeczna i spokojna, bez większych kłopotów przebiega też cała podróż. Podczas wychodzenia także nie sprawia żadnych problemów, czasem tylko zdarzy jej się trochę za bardzo skręcić w lewo, ale jest spokojna i się nie szarpie. Podczas przygotowywań spokojna, bardzo grzeczna, bez problemu pozwala się osiodłać i wyczyścić, a można nawet zaryzykować stwierdzenie, że jest wtedy spokojniejsza niż w stajni. Na rozprężalni spokojna, choć gdy któryś z koni ją zaczepi, potrafi mu oddać zębami.

​

Zdrowie: Thalia jest w pełni zdrowa, nigdy nie chorowała. Nigdy nie miała problemów z układem pokarmowym ani oddechowym, ma całkiem czyste oczy i nogi. Jest czysta od chorób genetycznych. Nie ma problemów z jej nadwrażliwością na czynniki pogodowe. Nie jest derkowana i nie potrzebuje tego.

​

Hodowla: Thalia jest przygotowana do udziału w programie hodowlanym, jednak nie zamierzamy jej jakoś przesadnie rozmnażać. Jeżeli nadarzy się okazja, pokryjemy ją, ale nic na siłę. Idąc tym tokiem myślenia, miała dotychczas tylko dwóch synów, Little Hero [og. Little Lion Man], który startuje w konkurencji WKKW oraz Ash Winder'a [og. The Elven Prince], który chodzi w rajdach i dresażu.

​

Chody: Thalia ma bardzo miękkie chody. Nosi wygodnie, a są one jednocześnie bardzo energiczne i efektowne, pełne mocy. Wszystkie chody są bardzo obszerne. Stęp jest luźny, energiczny, bardzo ładny. Kłus jest efektowny i energiczny, sprężysty. Galop jest bardzo mocny i żwawy.