Historia: Był bardzo długo wyczekiwanym źrebakiem urodzonym w naszej stajni. Gdy tylko przyszedł na świat, wszyscy wiedzieli, że będzie z niego kawał trudnego charakteru, jednak mimo to wszyscy go pokochali. Konik dorastał w Estrelli, szybko zdążył zepsuć parę rzeczy, bo to typ odkrywcy niszczyciela. Gdy dorósł, został przygotowany przez nasz zespół do udziału w zawodach. Początkowo miał startować tylko w dresażu, jednak szybko odkryliśmy także jego ogromny talent do skoków.

​

Praca na ujeżdżalni: Ogólnie jak na fiordka strasznie to charakterne bydle. Zazwyczaj zachowuje się w miarę poprawnie, ale jednak zdarza się, że nagle coś mu odwali w tym mózgu i zacznie ot tak sobie brykać, bo tak fajniej. Generalnie wymaga jeźdźca, który poradzi sobie z jego temperamentem dodatkowo wzmocnionym przez fakt bycia ogierem. Lord jest chyba w gruncie rzeczy jednym z bardziej pyskatych i pomysłowych koni, z jakimi mamy do czynienia w stadninie. Odpowiednio zebrany podczas pracy i ładnie ustawiony na pomocach prezentuje się wspaniale. Jest bardzo lekki w prowadzeniu, zwrotny, ładnie podstawia zad, przez co jego ruch staje się naprawdę elegancki. Schody zaczynają się w momencie, kiedy jeździec utraci lekkość w jego pysku. Wtedy ogier perfidnie kładzie się na rękach, a skoro obciążony przód, nic nie przeszkadza w brykaniu. Dlatego w jego przypadku bardzo ważne jest, żeby głowę trzymał na odpowiedniej wysokości, a w przypadku wykonywania ćwiczeń rozciągających oraz żucia z ręki - ważne jest, aby cały czas miał podstawiony zad od kłodę, to praktycznie zapewnia, że ogier będzie szedł bardzo lekko. Nie płoszy się. Praktycznie się nie boi. Nie ma czegoś takiego, co wytrąciło by zbója z równowagi.

​

Praca w terenie: Tutaj jest o niebo lepiej. Koń jest tak zaabsorbowany otoczeniem i podziwianiem widoków, że zapomina o tym, iż jest ogierem i ma swój charakterek. Jest zupełnie niepłochliwy i co więcej, w pełni rozluźniony przez praktycznie cały teren. Nie ma powodów, by obawiać się, że cokolwiek wymyśli. Przy całym swoim wątpliwie spokojnym charakterze, jest bardzo bezpieczny, bo nigdy nie ponosi. Nie ciągnie też do stajni, jak to czasem bywa w przypadku koni nielubiących terenów. Chętnie wchodzi do wody i wspaniale nadaje się do pławienia, trzeba jednak pamiętać, że to ten typ, który lubi się czasem wykąpać - trzeba mieć się na baczności, żeby przypadkiem nie skończyć w wodzie. Lubi skakać w terenie i chętnie galopuje w zawrotnych prędkościach. Bardzo lubi także wyścigi z innymi końmi, jeśli ściga się z kucami, z którymi ma większe szanse, niż z dużymi końmi, często walczy o pierwszą pozycję.

​

Zachowanie w obejściu: W obejściu jest aniołem. Nagle wybacza mu się wszystkie grzechy i przewinienia związane z pracą pod siodłem. Uwielbia kontakt z człowiekiem i wymaga go naprawdę wiele. Głaskanie, smakołyki, wszystko, co się tylko da, uwielbia to. Podczas czyszczenia stoi spokojnie, ani myśli jakkolwiek się kręcić czy kombinować. Ładnie daje wszystkie kopytka, nie kopie, nie odsadza się, nie gryzie. Zakładanie mu sprzętu też przebiega spokojnie. Trzeba tylko pamiętać, aby nie uderzyć wędzidłem w ząbki Lorda, bo wtedy chłopak bardzo się denerwuje. Kąpiele nawet lubi, a przynajmniej spokojnie stoi i nie ma z nim kłopotów. Przy weterynarzu i kowalu zachowuje się bardzo grzecznie.

​

Na zawodach: Chłopak zaczął startować, gdy tylko został przygotowany do udziału w zawodach. To wyjątkowo ciekawska bestia, która do przyczepki wchodzi bez zawahania dlatego, że ciekawi się, gdzie pojedzie tym razem. Bardzo cieszy się z każdego wyjazdu i widać, że lubi podróżować. Podczas drogi jest grzeczny i nie sprawia problemów. Przygotowywanie go do startu przebiega bardzo sprawnie, ogierek nie niecierpliwi się i stoi grzecznie. Do momentu założenia ogłowia stoi praktycznie w bezruchu, jednak gdy się na niego wsiądzie, zaczyna chodzić w kółko. Po prostu łazi podczas dopasowywania strzemion, podpinania popręgu, chodzi i świetnie się bawi. Na rozprężalni już w kłusie jest w pełni rozluźniony i można pracować nad trudniejszymi elementami. Nie stresuje się wyjazdami ani samym w sobie startem.

​

Zdrowie: Star-Lord jest całkowicie zdrowy, a jedyną drobną chorobą, jaka mu się przydarzyła była gruda na lewej tylnej nóżce, której nabawił się jesienią 2015 roku. Oprócz tego jednak ani razu nie chorował poważniej. Ma całkiem zdrowe nogi, nie kuleje, nie ma sztywności kończyn, nie widać także jakiejkolwiek opuchlizny. Nie ma też nadwrażliwego układu oddechowego i pokarmowego.

​

Hodowla: Star-Lord jest synkiem dwóch naszych koni, a oba z nich mają rodziców także w Estrelli. Na ten moment jest jeszcze zdecydowanie zbyt młody, aby brać udział w programie hodowlanym, jednak gdy dorośnie, prawdopodobnie zostanie wdrożony do hodowli. Nie mamy jednak w planach uczynienia z niego czołowego ogiera kryjącego, jednak prawdopodobnie będzie użyty w hodowli.

​

Chody: Bardzo ładne i sprężyste, porusza się typowym chodem fiordka sportowego. Ma dość obszerny chód i bardzo ładnie się prezentuje, przykuwa spojrzenia. Ma okrągłą foulę i bardzo ładny kłus wyciągnięty. Wbrew standardom dotyczącym chodów koni tej rasy, Star-Lord delikatnie wybija, przez co nie każdemu dobrze się na nim jeździ.