Historia: Razorback urodził się w Jakarta Arabians, gdzie został przygotowany do startów w zawodach reiningu. Po kilku latach Zafira postanowiła zorganizować licytację koni, pośród których znalazł się również on. Od razu przykuł wzrok Ar, która jak wiadomo, ubóstwia araby i reining. To połączenie dało jej efekt wprost idealny. Od razu postanowiła zakupić ogiera. Udało jej się to i już kilka dni później Razor przyjechał do Estrelli.

 

Praca na ujeżdżalni: Back to bardzo energiczny koń o wielkim sercu i ogromnym zaangażowaniu w pracę. Widać, że treningi sprawiają mu przyjemność. Z wielką chęcią wykonuje polecenia jeźdźca, choć wymaga bardzo dużego zdecydowania. Jednak widać po nim gorącą krew arabską. Razor potrafi poszaleć, czasami kombinuje, jak urozmaicić jazdę. W stępie i kłusie bardzo zadziorny, pomimo, że idzie w sposób typowy, dla konia reiningowego, czasami macha głową i udaje, że pierwszy raz ma jeźdźca na grzbiecie. Dopiero po galopie zaczyna puszczać nerwy i podporządkowuje się woli jeźdźca. Nigdy nie ma z nim większych kłopotów, pomimo zadziornego charakteru, nigdy nie zrzuca na siłę.

 

Praca w terenie: Zdecydowanie nie na czołowego. Najlepiej czuje się jadąc w środku, na czołówce jest często płochliwy i ma problem ze skupieniem się nad poleceniem jeźdźca. Bardzo dobrze radzi sobie na nierównym terenie, lubi pracę treningową w terenach. Na polanach kręci kółka, robi zmiany nogi i szaleje w najlepsze, ale przy tym nigdy nie ponosi ani nie próbuje zrzucać. Wody nie darzy jakąś specjalną sympatią, aczkolwiek zawsze mógłby próbować uciekać przed wejściem. Zazwyczaj ogranicza się jedynie do zamoczenia pęcinek, głębiej z zasady nie wejdzie.

 

Zachowanie w obejściu: Razor zdecydowanie nie jest najgrzeczniejszym koniem w stajni. Często gęsto się odwiązuje, podczas czyszczenia wrażliwej słabizny zdarza mu się kłapnąć zębami. Nie jest co prawda niebezpieczny, nie kopie, nie wyrywa nóg, ale stale ma położone uszy i wiecznie coś mu się nie podoba. Czasami sprawia nawet wrażenie, jakby chciał zabić człowieka za to, że ściąga z niego cenne warstwy kurzu. O kąpieli nawet nie warto wspomnieć, ogier jest po prostu okropny i najlepiej, gdy trzyma go kilka osób, jedna daje marchew, a jedna czyni swoją powinność, lejąc go wodą. Siodłanie na szczęście przebiega spokojnie. Podczas werkowania i kucia nie jest z nim źle, trochę się kręci, ale nie próbuje przy tym zabić kowala. Weterynarza się boi, więc nawet nie próbuje go gryźć i widać po nim spięcie.

​

Na zawodach: Ogier starty rozpoczął w naszej stadninie. Z przyczepką był już wcześniej obeznany na wszelkie możliwe sposoby. Trochę udziela mu się atmosfera zawodów, często jest nieco poddenerwowany, choć przy tym nigdy agresywny. Na rozprężalni wie, co ma robić i słucha jeźdźca. Czasami w nadmiarze koni bywa zestresowany, ale nigdy nie ma się wrażenia, że traci się nad nim kontrolę.

​

Zdrowie: Razorback nigdy dotychczas nie chorował, choć jest jeszcze bardzo młody i czas na chorowanie jeszcze będzie miał. Nogi ma czyste, podobnie jak oczy, w doskonałej kondycji układy oddechowy i pokarmowy. Pomyślnie przeszedł wszystkie badania na ewentualną obecność chorób genetycznych i został dopuszczony do hodowli.

 

Hodowla: Razorback jest synem dwóch koni z Jakarta Arabians, ma doskonały rodowód i byłby świetnym ojcem, lecz bardzo poważnie rozważamy kastrację konia. Najprawdopodobniej przez jakiś jeszcze czas pozostanie ogierem i chcemy go raz wypróbować na jednej z klaczy, wtedy dopiero zapadnie decyzja. Mamy nadzieję, że przekaże talent sportowy i ładne umaszczenie.

 

Chody: Bardzo ładne, energiczne. Szczególnie ładny jest stęp i galop jak przystało na konia do reiningu. Pod siodłem w kłusie czasami się wlecze i powłóczy nogami, lecz luzem porusza się bardzo sprężyście i ładnie. Jest to koń do przodu, bardzo lubiący szybkie poruszanie się, z wielką radością się wyciąga, szczególnie w galopie.