Historia: Morannon urodził się w dużej stajni zajmującej się wyłącznie końmi ujeżdżeniowymi. Jego matka była klaczą hodowlaną, natomiast ojciec z powodzeniem chodził w konkursach munsztukowych. Kary był od początku bardzo mocnym źrebięciem. Gdy podrósł, został zajeżdżony i przygotowany do zawodów ujeżdżeniowych. Okazał się najlepszym koniem podczas mistrzostw młodych koni w ujeżdżeniu, a po paru latach zaczął wprowadzać w zawody dziewięcioletnią amazonkę. Wraz z nią zdobył wiele pucharów zarówno w zawodach towarzyskich, jak i regionalnych. Stał się jednym z bardziej rozpoznawalnych kuców w całym kraju. Wszystko skończyło się, gdy jego amazonka z niego wyrosła. Ciężko było znaleźć drugą osobę, która z taką pasją podchodziłaby do ujeżdżenia i mogłaby wykorzystać potencjał karego wałacha. Został wystawiony na sprzedaż podczas jednej z większych imprez organizowanych przez rodzimą stadninę. To właśnie tam wypatrzyła go Ar. Poprosiła, aby pozwolono jej wsiąść na wałacha, a gdy bez przygotowania bez problemu przejechała na nim program P klasy z elementami N, postanowiła go zakupić. Od tego czasu koń startuje w barwach GS.

​

Praca na ujeżdżalni: Morannon jest wymarzonym koniem dla dziecka, które chce uczyć się pod kątem ujeżdżenia. Jest odważnym, pewnym wierzchowcem, dzięki czemu uczyć mogą się na nim nawet najmłodsi. Nigdy nie bryka, nie ponosi, za to bardzo poczciwie wypełnia wszystkie polecenia swoich jeźdźców. Jest jednak bardzo czuły na pomoce - nie nadaje się dla osoby, która nie panuje nad swoją ręką czy łydką. Bardzo dobry nauczyciel - potrafi elementy ujeżdżeniowe do klasy N włącznie, zatem doskonale pokazuje wszystkie figury swoim młodym zawodnikom. Nie muszą mieć dużego doświadczenia, by nauczyć się, w jaki sposób powinny wykonać dane ćwiczenie, Mor bardzo chętnie im pomaga. Dobrze dogaduje się także z bardziej doświadczonymi zawodnikami - jest jednym z ulubionych kuców Ar. Odnajduje się zarówno na hali, jak i na otwartym placu.

​

Praca w terenie: W terenie jest już zdecydowanie dla kogoś bardziej doświadczonego. Lubi czasem pobrykać, dlatego warto, by jeździec był w stanie wysiedzieć te odruchy radości. Oprócz tego jest bardzo spokojny. Niczego się nie boi, nie ponosi, nie ściga się z innymi końmi. Spokojnie można wybrać się z nim w teren samemu - na pewno nie zrobi nic, co mogłoby zniszczyć przyjemną atmosferę terenu sam na sam ze swoim wierzchowcem. Patrzy pod nogi, nie potyka się. Ma dość dobrą kondycję, więc lubi długo galopować. Nie przepada za wodą, ale bardziej przekonujący jeździec jest w stanie bez problemu wprowadzić go do każdego jeziora.

​

Zachowanie w obejściu: Misiaczek, więc spokojnie nadaje się dla każdego jeźdźca. Może stać przywiązany lub z przerzuconym przez szyję uwiązem, nie robi mu to różnicy. Czyszczenie przebiega zupełnie bezproblemowo, w obsłudze jest jak manekiny koni stojące w sklepach jeździeckich. Podczas zakładania owijek bardzo ciekawie przygląda się temu, co robi człowiek, ale nawet nie drgnie. Mocno się nadyma podczas zapinania popręgu, dlatego warto zacząć od zapinania na pierwszą dziurkę. Kiełzno przyjmuje bez problemu. Nie boi się derek, wody czy spreya. Kopyta daje do czyszczenia bezproblemowo. Nie sprawia kłopotów także podczas wizyt weterynaryjnych czy kowalskich.

​

Na zawodach: Koń doświadczony to dla niego obraźliwe określenie. W prawdzie w GS nie startował bardzo dużo, gdyż jego priorytetem było nauczanie dzieci w szkółce, ale zawody nie robią już na nim wrażenia. Zachowuje zupełny spokój podczas rozprężenia oraz samego przejazdu. Do koniowozu wchodzi sam, bo wie, że to oznacza udanie się w jakieś ciekawe miejsce. Sam przejazd nie robi na nim szczególnego wrażenia - zarówno w trakcie drogi, jak i podczas wysiadania, jest bardzo opanowany i wiadomo, że jeśli z koniowozu wyprowadzałoby go dziecko, które ma na nim startować, na pewno będzie dla niego bezpieczny.

​

Zdrowie: Morannon nigdy nam nie chorował i nigdy nie mieliśmy z nim szczególnych problemów. Jest regularnie szczepiony, odrobaczany, odpiaszczany i werkowany, dodatkowo otrzymuje pasze treściwe i uzupełniające, w sezonie także elektrolity. Badania krwi oraz prześwietlenie nóg wykazały, że koń jest zupełnie zdrowy. Bardzo gęsto zarasta na zimę, a jeśli nie planujemy dla niego sezonu halowego, nie jest strzyżony i spokojnie radzi sobie nawet, gdy temperatura wyraźnie spadnie (co w Hiszpanii zdarza się generalnie dosyć rzadko). Ma tendencję do przybierania na wadze, dlatego musimy bardzo ostrożnie dawkować mu porcje żywieniowe.

​

Hodowla: Morannon został wykastrowany na długo zanim do nas przyjechał, aby móc bezpiecznie pracować z dziećmi oraz uczestniczyć w zawodach pod najmłodszymi zawodnikami. Nie ma odruchów ogiera.

​

Chody: Eleganckie i bardzo wydatne, jak na kuca. Porusza się wyjątkowo miękko, kłus wyciągnięty na nim jest jak na kanapie. Bardzo chętny do ruchu naprzód, lecz nie widać, aby ciągnął. Ma bardzo równy i regularny chód, który pozwala zaobserwować każdy walor jego chodów. Stęp jest obszerny i spokojny, lecz energiczny, kłus żwawy i rytmiczny, a galop stosunkowo obszerny i bardzo płynny.