Historia: Eter urodził się pewnego ciepłego wieczoru w wielkiej stadninie koni wyścigowych. Był synem dwóch wspaniałych koni, które na swoim koncie miały wiele zwycięstw. W krótkim czasie po porodzie wstał już na nogi i spacerował po boksie. Był bardzo silnym koniem, więc zaczęto wiązać z nim wielkie nadzieje hodowlane i sportowe. Nadano mu imię Eter, które wzięło się od imienia matki. Został przygotowany do startów w zawodach, a następnie wystawiony na sprzedaż. Ogiera do stadniny przywiozła Ar, która wprost zakochała się w jego siwej maści.

 

Praca na torze roboczym: Eter jest koniem raczej pozytywnie zakręconym. Na początku treningu zdaje się być wyrwany z jakiejś innej czasoprzestrzeni, w ogóle nie rozumie, że coś się od niego chce. Dopiero gdy zobaczy bramkę, przypomina sobie, że jest koniem wyścigowym i jednak zaczyna biegać. Od razu po otwarciu bramki, zaczyna pracować i pracuje bardzo dobrze. Biegnie przed siebie, nie płoszy się i bardzo dobrze współpracuje z jeźdźcem. Nie ma nieporozumień, różnic zdań, ogier wykonuje polecenia. Dodaje, kiedy dżokej mu każe, zwalnia, gdy dostaje taką komendę. Zdawałby się być trupem, bo totalnie nie ma w nim energii wyścigowej. Do czasu. Gdy biega z innymi końmi, jest jak rakieta i wszędzie go pełno. Chłopiec po prostu musi mieć motywację.

 

Praca w terenie: Wychodzi bardzo rzadko, a to ze względu na to, że nie jest zbyt przyjemnym w teren koniem. Potrafi się spłoszyć, na siłę chce być rekordy w prędkości i bardzo chce wyprzedzać. Jedyny sposób na niego, to pojechać na samotny teren, jednak to znowu może wiązać się ze sporym niebezpieczeństwem. Do wody nie wejdzie za nic, ani sam, ani za innym koniem. Lubi co prawda spokojne spacery w terenie, wyjazd na stępik, odrobinę kłusa, jednak gdy za dużo emocji zacznie mu się udzielać, ogier szaleje.

 

Zachowanie w obejściu: Ogier to to jest. Straszny! Bardzo dominujący i energiczny oraz temperamentny koń. Podczas czyszczenia jest grzeczny, oczywiście na tyle, na ile może, aby ktoś przypadkiem nie uznał go za śpiocha. Czasem się pokręci, rży, połazi na stanowisku, ale nie gryzie ani nie kopie, wobec ludzi jest naprawdę spokojny. Podczas kąpieli bardzo nie lubi, gdy woda pada blisko jego głowy, wtedy zaczyna machać głową, a jeśli nadal przybliża się strumień, potrafi się wspiąć. Kopyta daje dobrze, podczas siodłania jest dość przyjazny. Kowala i weterynarza zwyczajnie nienawidzi, ale pod przymusem jest w stanie tolerować.

​

Na zawodach: Eter starty rozpoczął dopiero w naszej stadninie. Od początku świetnie sobie radził z wchodzeniem do przyczepki, jak i potem, gdy jechaliśmy długi czas oraz podczas przygotowań do pracy. W trakcie rozprężania jest całkowicie skupiony na jeźdźcu.

​

Zdrowie: Eter jest bardzo zdrowym koniem. Nigdy nie chorował, jest silny i ma świetną kondycję. Nogi czyste, układy oddechowy i odpornościowy w doskonałej formie, pokarmowy również. Nie kolkuje, nie kaszle, kopyta ma bardzo mocne, więc się nie łamią. Wolny od wszelkich chorób genetycznych.

​

Hodowla: Eter póki co jest zbyt młody, aby brać udział w programie hodowlanym, jednak po przeprowadzeniu wszystkich koniecznych badań potwierdzono jego czystość rasy oraz to, iż jest wolny od chorób genetycznych. Prawdopodobnie po zakończeniu kariery wyścigowej stanie się ogierem hodowlanym.

​

Chody: Angielskie, to znaczy ładny, choć niezbyt obszerny stęp w zestawieniu z przeciętnym kłusem oraz wyjątkowo długą foulé. Podczas biegu bardzo przypomina maszynę, gdyż wyrzuca nogi naprawdę daleko, więc jego jeden krok galopu zajmuje ogromną powierzchnię, dzięki czemu ogier mniej się męczy podczas biegu. Ma bardzo ładny, płynny i sprężysty ruch.