Opis

Historia: Dragonborn został wystawiony na sprzedaż, gdy Elvia postanowiła zorganizować redukcję stada. Wałaszek od razu zainteresował Ar, choć nie była pewna, co do jego zakupu. Codziennie zaglądała, czy nikt nie zakupił kucyka, aż w końcu zdecydowała się i wystawiła formularz. Jeszcze tego samego dnia Elvia odezwała się, że kuc może jechać do Estrelli. Już jakiś czas później Draco został zapakowany w przyczepkę i przewieziony do nowego domu.

Praca na ujeżdżalni: Od czasu przyjazdu do Estrelli, kucyk nieco się zmienił. Nadal jeszcze zdarzy mu się mieć swoje zdanie na temat treningu i na zmianę myśli, że jest arabem lub folblutem. W przypadku tego pierwszego upiera się, że on przecież nie nadaje się do pracy pod siodłem, bo jest koniem pokazowym, w drugim natomiast wpada w szaleńczy galop i biega po całej hali jak opętany, myśląc, że jest na wyścigach. Co prawda ostatnimi czasy naprawdę się poprawił. Teraz takie dni ma już coraz rzadziej, prowadzony wprawną ręką jest coraz bardziej podległy człowiekowi. Nadal są jeszcze problemy przy wsiadaniu, kiedy to nas konik za wszelką cenę odchodzi od schodków czy ucieka od jeźdźca, odwracając się do niego przodem, lecz zdarza mu się to już coraz rzadziej. Od czasu, gdy jeździ na nim głównie Ar i Valentina, konik stał się dużo miększy w pysku i przestał wieszać się na wędzidle. Do ideału jeszcze sporo pracy, ale idziemy w dobrum kierunku.

Praca w terenie: Draco w terenie pokazuje różki. Uwielbia brykać, skakać i fruwać, wyprzedzać konie, ale z kolei jako czołowy iść za nic nie chce. Ze względu na to, że koniom dobrze robią tereny i Draco czuje się tam świetnie, ale zachowuje fatalnie, Valentina i Ar po długiej naradzie zdecydowały się na wsadzenie wałaszkowi w pysk pelhamu. To przyniosło oczekiwane efekty, konik teraz w terenie idzie pod stałą kontrolą i nie próbuje wyprzedzać, ani ponosić. W tereny nie nadaje się dla niedoświadczonego jeźdźca, jednak spokojnie może go dosiadać ktoś, kto miał już wcześniej styk z pelhamem. Nie przepada za wodą i nie wejdzie do jeziora.

Zachowanie w obejściu: Praktycznie jeden z najbardziej brojących koni. Cały czas coś, a to się odwiąże przy czyszczeniu, a to kogoś postraszy. Czyszczenie przebiega w przeciągu dosłownie kilkunastu minut, bo po dłuższym staniu konik zaczyna się kręcić i kombinować. Zakładanie siodła jest raczej trudne, bo Draco cały czas się kręci, a dopinanie popręgu to chyba najgorsze, co może się zdarzyć, bo tedy zaczynają pod brzuchem konika latać tylne kopyta. Zakładanie ogłowia jest już jednak znacznie łatwiejsze, bo oprócz kręcenia się, konik nic nie wymyśla. Arzabrała się za ostry trening w jego stronę związany z nauczeniem wałaszka spokojnego stania przy czyszczeniu. Podczas kąpieli zachowuje się nieźle, pod warunkiem, że uciekającego konia uda się wprowadzić na myjkę. Gdy jest już przywiązany, zachowuje się całkiem całkiem, choć widać, że nie lubi wody. Kowal i weterynarz to wrogowie naczelni, Draco po prostu ze wszystkich sił pokazuje im, że ich nie znosi i nie chce z nimi współpracować. Nie boi się sprey'ów.

​

Na zawodach: Draco kilka razy już miał okazję startować w zawodach, jest już zatem w miarę obyty ze związanymi z zawodami bodźcami. Do przyczepki wchodzi niechętnie, ale nie jest to dla niego jakieś wyjątkowo stresujące. Wychodzenie także przebiega spokojnie, przez całą drogę jedzie bardzo spokojnie. Przygotowywanie go do zawodów przebiega dokładnie tak samo, jak w stajni. Na rozprężalni szybko się rozluźnia i zaczyna odpowiadać na pomoce, pod dobrym jeźdźcem jest w stanie zrobić naprawdę wiele.

​

Zdrowie: Wałaszek ma już trochę lat i jeszcze nigdy nie zdarzyło mu się chorować. Doskonale radzi sobie w trudnych warunkach pogodowych, nigdy nie kasłał tak, aby miało to kogokolwiek niepokoić. Układy odpornościowy, oddechowy i pokarmowy w doskonałej formie, oczy i nogi czyste. Nie ma wad postawy ani żadnych wad wrodzonych.

Hodowla: Ze względu na bardzo trudny charakter jako ogier, Draco został wykastrowany, aby mógł być użytkowany w sporcie, dlatego też nie bierze udziału w programie hodowlanym.

Chody: Draco jak przystało na kucyka, nosi bardzo miękko i niemal każdy mówi, że jeździ się na nim jak na kanapie. Ma bardzo sprężyste chody, dosłownie odbija się na nóżkach jak na sprężynkach. Krok ma bardzo obszerny, jak przystało na skoczka ma mocną, długą foule. We wszystkich chodach bardzo energiczny. Stęp jest żwawy, ładny, kłus efektowny i obszerny, galop mocny, luźny.