Historia: Pewnego dnia na Alfabia Arabians zorganizowana została loteria. Shailara i Delicja wybrały kilka numerków i pod jednym z nich krył się właśnie Flummox. Dziewczyny wzięły go do siebie. Po jakimś czasie postanowiły zredukować stado i wystawiły ogiera na sprzedaż. Ar zajrzała na sprzedaż z ciekawości. Nawet nie miała w planach dokonywania jakichkolwiek zakupów, jednak dwa ogiery arabskie całkowicie ją urzekły i chyba nie byłaby sobą, gdyby ich nie zakupiła. Wypełniła wszelkie konieczne papiery i już jakiś czas później właścicielki WSK Sunflower dały znać, że może zabierać oba koniki.

​

Praca na ujeżdżalni: Flummox jest koniem raczej żywiołowym, ale jednocześnie o uległym temperamencie, zatem praca z nim jest bardzo przyjemna. Jest bardzo energiczny, czasem impulsywny. Może pracować z innymi końmi lub sam, nie ma to dla niego różnicy, w obu przypadkach reaguje tak samo. Wsiadanie na niego nie sprawia większego problemu. Flummox ładnie stoi i czeka, aż jeździec pozwoli mu na ruch do przodu. Pomimo tego, że jest to koń od źrebięcia szkolony na wyścigi, wcale nie ma poprzestawiane w głowie i nie myśli tylko o szaleńczych galopadach. Od czasu przekierowania go na rajdy, stał się bardzo spokojnym, choć nadal zachowującym atuty rasy koniem.

​

Praca w terenie: Długo zajęła praca nad tym, by Flummox mógł chodzić w rajdach, jednak w końcu się udało, co poskutkowało także zmianą jego zachowania w terenie. Stał się dużo odważniejszy - teraz właściwie nic nie jest w stanie wytrącić go z równowagi. Bardzo spokojnie podąża ścieżką wytyczoną przez jeźdźca. Jedyne, co pozostało mu po wyścigach, to fakt, że najchętniej idzie jako pierwszy ze stawki. Uwielbia prowadzić zastęp, czuje się wtedy najlepiej. Doskonały wierzchowiec dla osoby lubiącej galopady - jest pewny, galopuje w rytmie, a kiedy tylko się tego chce, zwalnia.

​

Zachowanie w obejściu: Tutaj Flummox jest jednym z najgrzeczniejszych koni w całej naszej stajni. Jest wyjątkowo jak na młodzika cierpliwy. Spokojnie stoi przy czyszczeniu, nie kombinuje, jest naprawdę cudowny, stoi czy to wiązany, czy też nie. Zgrzebło, którym jest czyszczony, powinno być gumowe lub ewentualnie plastikowe, metal nie wchodzi w grę. Szczotki toleruje wszelkie, nie ma tutaj żadnego problemu z wyborem czy miękka, czy ryżowa. Bardzo lubi mieć czyszczoną głowę, zawsze przy tym przysypia i zwiesza dolną wargę. Czesanie grzywy i ogona przebiega w całkowitym spokoju, tak samo jak czyszczenie kopyt. Z kąpielą nie ma żadnych kłopotów, ogierek chyba nawet w gruncie rzeczy lubi wodę. Wizyta weterynarza to już jednak druga para kaloszy. Pomimo zachowania wszelkich środków, aby te wizyty nie były dla ogiera traumatyczne, zwykłe szczepienie łączy się z wylaniem przez niego hektolitrów potu. Nie jest niebezpieczny, nie próbuje kopać, stawać dęba, tylko w ciszy przeżywa to, że przez sekundę poczuje ukłucie. Dużo lepiej jest z kowalem. Konik spokojnie pozwala się podkuć i wywerkować, nie próbując przy tym tańczyć czy odwalać innych wyśmienitych rzeczy.

​

Zawody: Flummox dopiero po przyjeździe do Estrelli zaczął brać udział w czynnym sporcie, ale był już wcześniej przyzwyczajany do tego, co się tam dzieje. Doskonale odnajduje się w przyczepce, choć czasem jeszcze ma problem z utrzymaniem równowagi, gdy przyczepka buja go na lewo i prawo, ale to kwestia wieku i dosłownie kilku przejazdów. Z wyprowadzaniem nie ma najmniejszego problemu, ogierek wychodzi prosto i nie musimy obawiać się, że spadnie na lewą czy prawą stronę. Przygotowywanie go do wyścigów to niewielki problem, konik stoi grzecznie i zachowuje się podobnie jak w stajni.

​

Zdrowie: Flummox ma całkiem czyste nogi, układ oddechowy, odpornościowy i pokarmowy w szczytowej formie. Wykluczone zostały wszelkie choroby genetyczne, które mogłyby przeszkodzić ogierowi w udziale w programie hodowlanym.

​

Hodowla: Flummox został wcielony do czynnego udziału w programie hodowlanym koni czystej krwi arabskiej, angloarabskiej, pintabianów, arabów hiszpańskich oraz innych ras z domieszką koni czystej krwi.

​

Chody: Pomimo, że Flumuś jest zrobiony pod wyścigi, arabskie chody w nim nie zginęły. Pod siodłem porusza się jak każdy wyścigowiec. Ma powolny i spokojny kłus, mocny, długi, ale wolny stęp i niewiarygodnie szybki galop. Gdy jednak obserwuje się go, beztrosko biegającego po padoku, od razu widać, że drzemie w nim krew arabska. Ogierek jest energiczny, efektowny. Stęp i kłus są żwawe, długie, podobnie jak galop, wszystkie trzy chody wyjątkowo sprężyste.